Laatst kwam ik te laat aan bij de Trojan Workout om 08:45. Erg vervelend. De brug stond open. En de stoplichten zaten allemaal tegen. Ik zeg “zaten tegen” omdat voor mij de stoplichten zorgde dat ik te laat op mijn werk kwam en er leden op mij moesten wachten. Dat die stoplichten voor anderen juist gunstig stonden, voelde voor mij als onhandig, oneerlijk en verkeerd. Zó lang hoeven ze toch niet op rood te staan?!

Totdat iemand in de kantine later zei dat blijkt dat in Haarlem de stoplichten langzamer zijn ingesteld. Wist ik niet. Maar het hield me na de les nog wel even bezig.

Voordat je nu verder leest:

• Sta eens op. (Dit keer niet voor een trojan pose)
• Ren naar de deur, doe vervolgens 5 squats
• Ren weer terug naar de plek waar je dit zit te lezen.

Grote kans dat je bij de deur aan de Squats dacht. Misschien heb je ze zelfs hardop geteld. Maar had je er ook aan gedacht om je hartslag even te verhogen? Of je spierspanning? Of je ademhaling?  Nee, dat ging vanzelf. Dat is de wijsheid van het lichaam. Daar hoef je je niet mee te bemoeien.

Wist je dat je geest ook zo’n wijsheid heeft. En dat je geest al je zorgen wegneemt, als je hem maar met rust laat? Hoe minder je erover na denkt, hoe beter het werkt.

Nadenken over je hartslag, bloeddruk, zweet klieren, spierspanning en noem maar op laat je bepaald niet sneller bij je eindbestemming komen. En zo werkt het dus ook met je geest.  Door minder een verhaal in je hoofd te creëren, des te meer toegang je hebt tot die wijsheid. Want deze werkt in tegenstelling van het leren van een vaardigheid juist door je er weinig mee te bemoeien.

Dat  het stoplicht mij tegenzit is niet persoonlijk. Wat ik bedoel is dat het licht je niet opzettelijk tegen zit. Een ikea kast doet dat ook niet trouwens. Maar zodra wij een verhaal in ons hoofd hebben over “hoe het hoort” en zelfs dat de lichten in Haarlem expres langer op rood staan, ontstaat er frustratie en een rotgevoel. Check maar eens wat je jezelf vertelt, al iets eenvoudigs tegenzit. En voel hoe werkelijk en terecht dat lijkt, als emoties opspelen.  Het is niet het stoplicht dat jou dat gevoel geeft. Of de leden die op mij staan te wachten. Het zijn mijn gedachtes. Ze helpen niks, maar lijken heel terecht.

Mijn punt is dat je vaak zelf een referentie of standaard verzint en als de realiteit anders is, krijg je stress.  Door te zien wat echt is en wat jij zelf verzint, ga je je steeds beter voelen. Dat doet je geest voor je, als je hem met rust laat en niet lastigvalt met gedachtes en gevoelens die daarop volgen. Zo heb je meer energie voor dingen die er echt toe doen.

Feel great. Stand strong! In elke situatie.